تردید خریداران، جسارت فروشندگان - فروشگاه خورشید

به گزارش فروشگاه خورشید، خبرنگاران: تردید خریداران، فروشندگان را جسور نموده است. ناظران به دلیل بی تفاوت بورس به رُخدادها، تغییر شرایط کنونی را سخت و سخت میدانند، هر چند که آن را غیرممکن نمیدانند.

به گزارش فروشگاه خورشید، بازار سهام در میان هفته و همزمان با بازگشایی کامودیتی ها چندان خود را امیدوار به بهبود نمی بیند. جریان پول در بازار برخلاف سال گذشته برعکس شده و از مقام ورود پول ها به مقام خروج آن ها تقلیل یافته است. آنچه بازار را ناامید نموده، عرضه های پُرفشاری است که فروشندگان را در غیاب خردیداران قوی، بسیار توانمند نموده و خریداران را مجبور به ترک بازار نموده است. البته حقوقی ها در روزهای اخیر به دنبال ممانعت از کوشش اثرگذار عرضه کنندگان بوده اما آنچه در عمل حاصل آمده ریزش نزدیک 50 هزار واحدی شاخص بورس در دو روز ابتدای خرداد بود.

بورس بازان پس از بسته حمایتی بازار سرمایه دل خود را صابون زده بودند که بازار به واسطه همین حمایت روزهای بهتری را تجربه میکند اما نگاه واقع بینانه از شرایط کنونی بازار نشان میدهد، بازار سال جاری با بازار پارسال بسیار تفاوت دارد؛ حجم و عمق این بازار هم گسترده و ژرف تر نسبت به سال گذشته شده و به همان نسبت نوع حمایت ها یا نظارت های سیاست گذار هم باید تغییر کند.

بازار به واسطه همین تغییراتی که در آن حادث شده، نیازمند نوعی ورود به شرایط بلوغ و رشد است؛ در این شرایط حمایت ها نیز باید به گونه ای باشد که دخالت ها دامن گیر نگردد و تنظیمات اتوماتیک مفهوم عرضه و تقاضا بهم نخورد. اساسا بورس یک بازار هوشمند است که عرضه و تقاضا قیمت را معین میکند و رویدادها و رخدادهای بیرون و درون بازار تنها میتواند در سمت عرضه یا تقاضا اثرگذار باشند و از مکانیزم برخورد عرضه و تقاضا قیمت ها معین میگردد.

این در حالی است که بازار به دلیل اثر معین نرخ های دستوری برای بسیاری از زنجیره صنایع همچون فولادی ها یا پتروشیمی ها و یا بعضی از صنایع دیگری همچون خودرویی ها، دارویی ها یا سیمانی ها در همان گام نخست دچار انحراف سیگنال و علامت است. همسو با این اتفاقات ورود پول های حامی باید در قالب پول هوشمند وارد بازار گردد تا از شائبه ها و برآورد های مربوط به دخالت سیاست گذار به دور باشد، این در حالی است که تجربه چند دهه گذشته نشان میدهد دولت برای آرام کردن بازارها همواره اقدامات حمایتی را به عمل آورده که در پس آن پیامدهای نامطلوب شکل گرفته است.

اکنون بازار سرمایه در شرایط مربوط به اپیدمی کووید 19 و فشار ناشی از تحریم ها در مختصات فعلی اقتصاد دستوری، هر چقدر هم سعی کند که رونق مطلوب را از سر بگذراند، نمی تواند به صورت واقعی رشد را تجربه کند، بلکه تنها در برهه هایی میتواند خودنمایی کند و البته بعد از آن همه آن خودنمایی ها را پس می زند.

فارغ از ذات حرکت سینوسی وار بازارهای اقتصادی، نمیتوان رفتارهای فعلی بازار را در همان چارچوب مورد آنالیز قرار داد و آنرا طبیعی جلوه نمود. آنچه رفتار بورس را نگران نموده، بی توجهی و بی تفاوتی بازار به رُخدادهاست و اینکه به مثابه پارسال این تنها هیجان است که معین میکند سمت و سوی بازار کجا باشد. گزارش های بنیادی شرکت ها انتظار واکنش بازار را می طلبد اما آنچه در عمل رخ داده ادامه تردید و سردرگمی بازیگران است.

عدم مختصات روشن از اقتصاد ایران در 4 سال آینده و دولت بعدی و ابهام در به نتیجه رسیدن مذاکرات وین، اکنون چالش مهم فرسایش بی اعتمادی را به همه بازیگران و ذی نفعان گوشزد میکند. تداوم این شرایط تنها زمانی میتوان ترمیم یابد که بگذاریم به دور از دخالت ها و سیگنال دهی، بازار یکبار برای همواره خود به تعادل برسد و پس از حذف محدودیت ها و فشارها، به جذب پول های هوشمند اقدام کند.

البته به تنظیم درآمدن تعادل در بورس نیازمند چارچوب بندی و حکمرانی درست دولت در اقتصاد است که بیشتر در طول بازار قابل درک است. این در حالی است که در عرض بازار هم باید اقداماتی به اجرا در بیاید که به بازار عمق ببخشد. رویکرد کلی سیاست های سیاست گذار هم باید تسهیل کننده باشد تا محدودکننده.

فارغ از تحلیل های بنیادی، پیش بینی مبنی بر اینکه بورس از امروز و روزهای آینده جهت دیگری را دنبال کند، ضعیف و تا حدودی دور از واقع است. فروشندگان همچنان در سمت عرضه توانمندند و خریداران نسبت به حضور دوباره مرددند. تردید خریداران، زور عرضه کنندگان را بیشتر و بیشتر نموده است و بازار به اصطلاح خودمانی به گوشه رینگ برده شده است. در شرایطی که سیاست گذار توان و یا بگوییم اراده ای برای تغییرات بنیادی ندارد، فرار از گوشه رینگ تنها نیازمند تغییر رفتار بازیگران بازار است.