قیافه ترسناک و عجیب یک دایناسور درنده در برزیل، عکس - فروشگاه خورشید

به گزارش فروشگاه خورشید، شکل عجیب فک یک دایناسور درنده که فسیلش در برزیل امروزی پیدا شده، دانشمندان را به حیرت واداشته است.

پریسا عباسی- ایریتاتور چالش برانگیز، یک دایناسور دوپا، گوشتخوار، یا بطور دقیق تر یک اسپینوساروید بود. دانش ما از این گونه دایناسورها، بر اساس کامل ترین جمجمه فسیلی شناخته شده از آنها است. دیرینه شناسان گرایفسوالد و مونیخ (آلمان)، آلکمار (هلند) و فریبورگ (سوئیس) با یاری توموگرافی کامپیوتری اشعه ایکس که معمولاً در زمینه پزشکی یا علم مواد مورد استفاده قرار می گیرند، این فسیل را به طور کامل آنالیز کردند و اکتشافات شگفت انگیزی داشتند.

بیشتر بخوانید:

• کوسه 500 ساله، سمندر شگفت انگیز و خرس جان سخت

در برزیل کنونی، فرض بر این است که ایریتاتورها(گونه ای از دایناسورها) طعمه های نسبتاً کوچک را با پوزه بسیار شیب دار خود که با سرعت بالا بسته می گردد شکار می کردند. این یک شگفتی بزرگ برای کارشناسان است: وقتی شکارچی پوزه خود را باز می نموده، آرواره های پایینی به طرفین باز می شدند و ناحیه گلو را گشاد می کردند. این مطالعه در Palaeontologia Electronica منتشر شد.

مارکو شاد چندین سال است که با فسیل دایناسورها کار می نماید. موجوداتی که او آنالیز می نماید میلیون ها سال پیش منقرض شده اند و تنها چیزی که از آنها به جای مانده ، فسیل های ناقص است. بقایای موجودات منقرض شده اغلب مانند این مورد، در موزه تاریخ طبیعی اشتوتگارت، در مجموعه های عمومی نگهداری می شوند و گاهی اوقات اطلاعات غیرمنتظره ای از حیات در سیاره ما و از زمان های بسیار دور به ما ارائه می دهند.

اسپینوسارویدها یکی از بزرگترین شکارچیانی هستند که تا به حال روی کره زمین زندگی نموده اند. آناتومی عجیب، و پیشینه فسیلی کمی که از اسپینوسارویدها داریم، باعث می گردد که آنها در مقایسه با سایر دایناسورهای گوشتخوار بزرگ جثه، مرموز به نظر برسند. اسپینوسارویدها دارای پوزه های نسبتا بلند و باریک، با دندان های متعدد تقریبا مخروطی شکل هستند؛ آنها بازوهایی تنومند با پنجه های حیرت انگیز و زوائد بسیار بلند روی ستون فقرات خود دارند.

ایریتاتور چالش برانگیز یافت شده، کامل ترین جمجمه فسیلی یک اسپینوساروید است که در سنگهای رسوبی با قدمت تقریباً 115 میلیون ساله و در شرق برزیل یافت شده است. تخمین زده می گردد که طول بدن این گونه حدودا به 6.5 متر رسیده باشد و بنظر می رسد آنها بزرگترین حیوانات در زیست بوم شان بوده اند. بعلاوه دیرینه شناسان فسیل هایی از سایر دایناسورها، پتروسورها، خویشاوندان کروکودیل ها، لاک پشت ها و گونه های متنوعی از ماهی ها را در آنجا پیدا نموده اند.

بازسازی فسیل یافت شده

دانشمندان در آخرین مطالعه خود، تک تک استخوان های جمجمه فسیل را بازسازی کردند و آنها را در موقعیت اصلی خود قرار دادند تا بفهمند چه چیزی اسپینوسارویدها را بسیار خاص می نماید. با استفاده از داده های سی تی، آن ها دریافتند که احتمالاً ایریتاتورها در موقعیت هایی که احتیاج بوده تا توجه دقیقی به محیط اطراف خود داشته باشند، پوزه خود را حدود 45 درجه متمایل نگه می داشتند. این کار باعث می شده تا آنها یک میدان دید سه بعدی در جلوی روی خود داشته باشند؛ زیرا هیچ ساختاری همچون پوزه بلند آنها مانع میدان دید هر دو چشم آنها نمی شده است.

علاوه بر این، جمجمه ایریتاتور از نظر تکاملی به گونه ای شکل گرفته بود که در گاز گرفتن شکار نسبتاً ضعیف اما بسیار سریع عمل می نموده است. با توجه به شکل مفصل فک پایین، زمانی که این شکارچی دهان خود را باز می کرد، آرواره های پایینی به طرفین باز می شد و این باعث گشاد شدن حلق آنها می شد. این حالت تا حدودی شبیه چیزی است که در پلیکان ها می بینیم، اما فرآیندهای بیومکانیکی مختلفی برای آنها وجود دارد. اینها نکاتی هستند که نشان می دهند ایریتاتورها ترجیح می دادند تا طعمه های نسبتا کوچک، مانند ماهی ها را با حرکات سریع فک خود زخمی نموده و آنها را ببلعند.

تمام فسیل هایی که تایید شده متعلق به اسپینوسارویدها هستند، مربوط به دوره کرتاسه اولیه و پسین هستند و تقریبا 35 میلیون سال قدمت دارند، و این بازه زمانی که در آن اسپینوسارویدها از سایر دایناسورهای شکارچی بزرگ جدا می شوند، مطابقت دارد.

این مطالعه بینش تازهی را در خصوص سبک زندگی اسپینوسارویدها فراهم می نماید و نشان می دهد که - آنها در رابطه با خویشاوندان نزدیکشان - در مدت زمان کوتاهی، بسیاری از ویژگی های آناتومیکی تازه را به دست آوردند و نهایتا این باعث شد که آنها به دایناسورهایی خاص و استثنایی که امروزه ما آنها را می شناسیم، تبدیل شوند.

منبع: phys

5858