چرا نوزاد یک پاندای 90 کیلویی تنها 100 گرم وزن دارد؟ - فروشگاه خورشید

به گزارش فروشگاه خورشید، پژوهشگران آمریکایی در پروژه جدیدی به آنالیز نوزادان پاندا پرداختند که هنگام تولد بیش از حد کوچک هستند.

به گزارش فروشگاه خورشید و به نقل از فیز، خرس های پاندا هنگام تولد، صورتی رنگ، نابینا و ضعیف هستند و حدود 100 گرم وزن دارند. مادر پانداها، 900 برابر بزرگتر از نوزادان خود هنگام تولد هستند.

اندازه غیرمعمول پانداها هنگام تولد، سال ها مانند معمایی برای پژوهشگران باقی ماند. نظر آنها این بود که به جز مواردی استثنایی مانند جوجه تیغی یا کانگورو، هیچ پستاندار دیگری با این میزان اختلاف اندازه نسبت به مادر خود به جهان نمی آید. پژوهشگران دانشگاه دوک(Duke University) آمریکا، به آنالیز استخوان های 10 گونه از خرس ها و حیوانات دیگر پرداختند و دریافتند که این نظریه ها در همه موارد صدق نمی نمایند.

آنالیز استخوان نوزاد پاندا سخت است اما پژوهشگران توانستند بقایای حفظ شده نوزادان پاندا را که در پارک ملی جانورشناسی اسمیتسونین(Smithsonians National Zoo) آمریکا وجود داشت، مورد آنالیز قرار دهند.

لینگ لینگ(Ling-Ling) و هسینگ هسینگ(Hsing-Hsing) نخستین زوج پاندا در پارک اسمیتسونین بودند که در سال 1980 صاحب پنج توله شدند اما هیچ کدام از آنها پس از تولد زنده نماند.

پژوهشگران در این آنالیز، با یاری اسکن میکرو سی تی، تصاویری از استخوان های دو توله این خرس ها را تهیه کردند. آنها علاوه بر توله پاندا، از خرس خاکستری، خرس تنبل، خرس قطبی، سگ ها، روباه و حیواناتی مشابه این موجودات که در پارک اسمیتسونین نگهداری می شدند نیز اسکن هایی تهیه کردند. آنها از اسکن ها استفاده کردند تا مدل های سه بعدی از استخوان بندی داخلی هر نوزاد هنگام تولد تهیه نمایند.

هنگامی که نوزاد یک حیوان در رحم رشد می نماید و بزرگ می گردد، استخوان ها و دندان های او هم رشد می نمایند. پژوهشگران، مرحله تشکیل استخوان و میزان شکل گیری آن را تا زمان تولد نوزاد مورد آنالیز قرار دادند. آنها شروع رشد دندان ها و میزان آمیزش میان صفحات استخوانی تشکیل دهنده جمجمه را نیز آنالیز کردند.

پیشو لی(Peishu Li)، از پژوهشگران این پروژه گفت: شاید پاندا نمونه بسیار بزرگی باشد اما می توان گفت که نوزاد همه خرس ها، به طور نامتناسبی کوچک است. وزن توله خرس قطبی هنگام تولد، کمتر از نصف یک درصد بدن مادر است.

یک ایده قدیمی حاکی از این است که وزن پایین خرس ها هنگام تولد با این واقعیت در ارتباط است که بارداری برای بعضی از گونه های حیوانی، با خواب زمستانی آنها سازگاری دارد. ماده های باردار، این مدت را بدون خوردن و آشامیدن می گذرانند و بیشتر به منابع چربی خود متکی هستند و با تجزیه عضله، پروتئین لازم برای جنین را تامین می نمایند.

باور پژوهشگران این است که ماده ها می توانند پیش از این که تجزیه این بافت، سلامت آنها را تهدید نمایند، به تغذیه نوزادان خود بپردازند. خرس ها با کوتاه کردن بارداری و به جهان آوردن نوزادان کوچ و نارس، بیشتر فرآیند رشد را به بیرون از رحم منتقل می نمایند و تغذیه نوزادان به جای تخلیه کردن عضله، با شیر غنی از چربی مادر صورت می گیرد.

در هر حال، پژوهش جدید دانشگاه دوک، داستان متفاوتی را بازگو می نماید. پژوهشگران در این پروژه، هیچ تفاوت قابل توجهی را در رشد استخوان خرس ها و همتایان آنها طی خواب زمستانی پیدا نکردند.

پژوهشگران دریافتند که اسکلت بیشتر خرس ها در بدو تولد به بلوغ حیوانات مشابه خود می رسد. نتایج این پژوهش نشان داد که خرس پاندا از این قاعده مستثنی است و حتی استخوان های یک نوزاد کامل پاندا، شبیه به یک سگ است که چند هفته زودتر و به صورت نارس متولد می گردد. کاتلین اسمیت(Kathleen Smith)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نوزاد پاندا، به یک جنین 28 هفته ای انسان شباهت دارد.

شاید عوامل دیگری از جمله مصرف بامبو به عنوان غذا نیز در اندازه نوزادان موثر باشد اما داده های مرتبط با این موضوع، بسیار محدود هستند.

پژوهشگران هنوز در حال آنالیز دلیل اندازه عجیب پاندا و تکامل آن هستند.

اسمیت ادامه داد: ما به اطلاعات بیشتری در خصوص محیط زیست و فراوری مثل در طبیعت احتیاج داریم و باید در زمان کوتاهی به پاسخ خود برسیم زیرا پانداها در معرض انقراض قرار دارند. این پژوهش، ما را یک گام به پاسخ خود نزدیک تر می نماید.

این پژوهش، در مجله Journal of Anatomy به چاپ رسید.