لرزشگیر اپتیکال و دیجیتال دوربین گوشی چه تفاوتی با هم دارند؟ - فروشگاه خورشید

به گزارش فروشگاه خورشید، بیشتر گوشی های پرچم دار نو از نظر سخت افزاری شباهت زیادی به یکدیگر دارند و به همین دلیل شرکت ها برای افزایش تمایز گوشی های خود، تا حد زیادی روی نرم افزار و دوربین ها تمرکز می نمایند. در این میان بعضی شرکت ها برای دوربین گوشی به بهره گیری از لرزشگیر اپتیکال، لرزشگیر دیجیتال، تثبیت نماینده سنسور و سیستم لرزشگیر مبتنی بر گیمبال داخلی روی می آورند که هرکدام از آن ها از نظر هزینه ساخت و امکاناتی که ارائه می دهند، تفاوت هایی با هم دارند. در این مطلب به طور مختصر و مفید به تفاوت های دو نوع اصلی لرزشگیر یعنی لرزشگیر اپتیکال و دیجیتال می پردازیم.

چرا دوربین گوشی به لرزشگیر احتیاج دارد؟

زمانی که شاتر دوربین برای ثبت عکس باز می شود، یک لرزش دست جزئی هم می تواند منجر به تار شدن عکس شود. وقتی که در یک محیط پرنور عکاسی می کنید، معمولا با چنین مسئله ای روبرو نمی شوید. اما در محیط های کم نور شاتر دوربین باید برای مدت بیشتری باز بماند و در نتیجه سنسور حساسیت بیشتری نسبت به لرزش دست پیدا می نماید. اگرچه در بعضی مواقع می توانید از سه پایه بهره ببرید، اما طبیعتا بهره گیری از سه پایه در تمام شرایط امکان پذیر نیست. در چنین مواقعی اهمیت سیستم لرزشگیر افزایش پیدا می نماید.

در این زمینه فناوری های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد که طبیعتا تمام آن ها توانایی یکسانی ندارند. سیستم های لرزشگیر اپتیکال برای این کار از قطعات سخت افزاری بهره می برند ولی سیستم های نرم افزاری با بهره گیری از الگوریتم های مختلف کوشش می نمایند لرزش دست را کاهش دهند. طی سال های اخیر سیستم های نرم افزاری مربوط به کاهش لرزش دست ارتقای قابل توجهی پیدا نموده اند ولی همچنان به پای نمونه های سخت افزاری نمی رسند.

لرزشگیر اپتیکال

دوربین های مبتنی بر لرزشگیر اپتیکال از ژیروسکوپ و موتورهای کوچک برای حرکت دادن لنز یا سنسور بهره می برند. لنز دوربین موردنظر طوری تعبیه می شود که بتواند در امتداد محورها حرکت کند. لرزشگیرهای مقرون به صرفه قیمت لنز را فقط در دو محور راست و چپ یا بالا و پایین حرکت می دهند. اما بیشتر پرچم داران دارای دوربین اصلی مبتنی بر لرزشگیر 4 محوره هستند.

به لطف این سیستم ها، اگر حین عکاسی دست شما بلرزد و به طرف راست حرکت کند، سیستم لرزشگیر دوربین را اندکی به سمت چپ حرکت می دهد. لرزشگیر اپتیکال یک راه حل تمام سخت افزاری است و برای این کار از نرم افزار استفاده نمی نماید. اما از طرف دیگر ویدیو هایی که با بهره گیری از لرزشگیر دیجیتال تثبیت می شوند، تا حدی مصنوعی به نظر می رسد و یک حالت موسوم به افکت ژله ای به وجود می آید.

در زمینه لرزشگیر اپتیکال، شرکت ها از بعضی فناوری های پیشرفته تر هم استفاده می نمایند. به عنوان مثال آیفون 12 پرو مکس و تمام مدل های آیفون 13 از لرزشگیر مبتنی بر تغییر جایگاه سنسور بهره می برند که برای دستیابی به نتیجه بهتر، این سنسور به جای تغییر دادن لنز، خود سنسور را جابجا می نماید. لرزشگیر اپتیکال معمول تا 1000 بار در ثانیه می تواند لنز را جابجا کند ولی سیستم تغییر موقعیت سنسور می تواند 5000 مرتبه در ثانیه سنسور را جابجا کند. اگرچه سیستم مبتنی بر سنسور عملکرد بهتری ارائه می نماید، ولی این بهبود عملکرد چندان انقلابی و شگفت انگیز نیست.

لرزشگیر دیجیتال

در این سیستم، دوربین گوشی بدون استفاده از راه حل سخت افزاری کوشش می نماید تاثیر لرزشگیر اپتیکال را شبیه سازی کند. برای این کار، گوشی از شتاب سنج استفاده می نماید تا بتواند هر فریم را با فریم قبلی تراز کند.

در این روش، دوربین بر روی تصاویر زوم می نماید و سپس اگر لرزش دست را تشخیص دهد، فریم را کمی جابجا می نماید تا تاثیر لرزش دست کاهش پیدا کند. با توجه به اینکه در این فناوری با زوم و تغییر کادر سروکار داریم، در نهایت ویدیو های مبتنی بر این روش احتمالا کیفیت پایین تری خواهند داشت. لرزشگیر دیجیتال بیشتر برای ضبط ویدیو مورد استفاده قرار می گیرد و بیشتر گوشی های پایین رده هم از این قابلیت بهره می برند. اما در نهایت همانطور که گفتیم حرف زیادی برای گفتن ندارد.

لرزشگیر اپتیکال در برابر دیجیتال؛ هزینه ها و امکانات

سیستم لرزشگیر دیجیتال به هیچ قطعه سخت افزاری خاصی احتیاج ندارد و به همین دلیل بهره گیری از این روش عملا هزینه خاصی را بر دوش شرکت سازنده نمی اندازد. به همین دلیل بیشتر گوشی های پایین رده و میان رده از این روش بهره می برند. با توجه به اینکه این روش تماما نرم افزاری است، کیفیت آن به قدرت چیپست گوشی موردنظر و بهینه بودن الگوریتم ها برمی شود.

از طرف دیگر، خوشبختانه روز به روز شمار بیشتری از گوشی ها از سیستم لرزشگیر اپتیکال بهره مند می شوند. البته قطعات سخت افزاری مربوط به این سیستم، هزینه ساخت گوشی ها را افزایش می دهند و به همین دلیل بعضی شرکت ها برای افزایش سود، زیر بار استفاده از این قابلیت نمی فرایند.

گوشی های پرچم دار هم معمولا به غیر از دوربین اصلی، برای دوربین های تله فوتو هم از لرزشگیر اپتیکال استفاده می نمایند. در این میان باید به شرکت ویوو اشاره کنیم که برای تعدادی از پرچم داران خود از لرزشگیر مبتنی بر گیمبال استفاده نموده است. این سیستم بسیار پیچیده تر و گران تر از دیگر سیستم های مرسوم به شمار میرود ولی در عوض موثرتر ظاهر می شود.

این روزها بسیاری از گوشی های پرچم دار از لرزشگیر هیبریدی استفاده می نمایند که به زبان ساده به معنای ترکیب روش سخت افزاری و نرم افزاری برای کاهش لرزش دوربین است.

منبع: AndroidPolice